16 آوریل 2024- کارآزمایی بیمارستانی SITA-PLUS منتشر شده در مجله دیابت و عوارض آن، ایمنی و اثربخشی سیتاگلیپتین با رژیم انسولین بازال پلاس (BP) در مقابل انسولین به تنهایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با وضعیت غیر بحرانی را روشن کرده است.
این مطالعه نشان داد که ترکیب رژیم سیتاگلیپتین و BP نسبت به انسولین درمانی به تنهایی، برای بیماران بستری مبتلا به دیابت نوع 2 و هایپرگلایسمی ایمن و مؤثرتر است.
محققان گزارش دادند: «ترکیب سیتاگلیپتین با رژیم انسولین بازال پلاس منجر به خطر مشابهی برای هیپوگلایسمی، کاهش سطح قند خون روزانه و دوزهای کمتر انسولین نسبت به رژیم بازال پلاس به تنهایی میشود».
روش توصیه شده برای تجویز انسولین یک رژیم بازال بولوس است که شامل تزریق زیر جلدی روزانه انسولین پایه همراه با انسولین سریع الاثر قبل از غذا برای دوزهای غذایی و اصلاحی است. با این حال، کاربرد آن به دلیل پیچیدگی این رویکرد و خطر هیپوگلایسمی محدود شده است.
مطالعات قبلی نشان داده اند که دوزهای انسولین پایه و اصلاحی (basal-plus regimen) با سیتاگلیپتین مشابه رژیم انسولین پایه-بولوس در مدیریت هایپرگلایسمی در بیمارستان است. با این حال، هیچ وضوحی در مورد اینکه آیا این ترکیب بهتر از یک رژیم بازال پلاس به تنهایی است، وجود ندارد. بنابراین، دکتر آبراهام ادگار گراسیا راموس و همکارانش از موسسه ی Mexicano del Seguro Social، در مکزیکو سیتی، مکزیک، به مقایسه ی ایمنی و اثربخشی رژیم انسولین بازال پلاس با یا بدون سیتاگلیپتین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که در وضعیت بحرانی نبودند، پرداختند.
برای این منظور، محققان یک کارآزمایی بالینی تصادفی با برچسب باز را بر روی بیمارانی با تشخیص قبلیT2D و قندخون بین 180 تا 400 میلی گرم در دسی لیتر انجام دادند. شرکت کنندگان دوزهای انسولین پایه و اصلاحی(رژیم BP) را با یا بدون سیتاگلیپتین دریافت کردند. نتیجه اولیه این مطالعه تفاوت در میانگین قند خون روزانه در بین گروه ها بود. هفتاد و شش بیمار (میانگین سنی 60 سال، 64 درصد مرد) به صورت تصادفی انتخاب شدند.
بر اساس این مطالعه، محققان یافته های زیر را گزارش کردند:
• در مقایسه با درمان با انسولین BP به تنهایی، ترکیب سیتاگلیپتین-BP منجر به کاهش میانگین قند خون روزانه (158.8 در مقابل 175.0 میلیگرم در دسیلیتر)، درصد بالاتری از خوانش های در محدوده ی قند خون 70 تا 180 میلیگرم در دسیلیتر (75.9 درصد در مقابل 64.7%) و تعداد کمتر خوانش های قند خون بالاتر از180 میلی گرم در دسی لیتر شد.
• سیتاگلیپتین-BP به دوزهای پایه و مکمل انسولین کمتر و تزریق روزانه انسولین کمتر نسبت به درمان با انسولین به تنهایی، منجر شد.
• نسبت بیماران مبتلا به هیپوگلایسمی در دو گروه مشابه بود.
محققان نوشتند: «این نتایج قابل توجه است زیرا استفاده از مهارکنندههای DPP-4 همراه با انسولین درمانی پایه، مدیریت دیابت بیمارستانی را برای متخصصان مراقبتهای بهداشتی ساده میکند، تبعیت از درمان را بهبود میبخشد و منجر به نتایج بهتری برای بیماران میشود».
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/sitagliptin-with-basal-plus-insulin-regimen-more-effective-than-insulin-therapy-alone-for-type-2-diabetes-study-126981